Το σύμπαν που αγάπησα Β'

«...Η δυνατότητα του πολιτισμού μας να επιβιώσει κατά τις προσεχείς κρίσιμες δεκαετίες, ίσως εξαρτηθεί από τον αν ο καθένας μας επιχειρήσει να αποκτήσει μια πιο διευρυμένη εποπτεία των γεγονότων απ' ό,τι επιβάλλουν τα άμεσα προσωπικά και επαγγελματικά μας ενδιαφέροντα... Μια σημαντική συνιστώσα τέτοιων λύσεων πρέπει να βασίζεται στην καλύτερη εκπαίδευση στις θετικές επιστήμες... Είναι ανάγκη να διδαχθεί επιστήμη ο φιλόλογος, είναι παράλληλα καθήκον του επιστήμονα να γράφει για την επιστήμη σε απλή και κατανοητή γλώσσα. Θα πρέπει οι επιστήμονες να απαρνηθούν μια νοοτροπία που καθιστά ακόμη και την ανάγνωση του τίτλου ενός δημοσιεύματος δυσνόητη για τον μη ειδικό. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει την επιστήμη και εύκολα νιώθει κανείς να απειλείται απ' ό,τι δεν είναι σε θέση να κατανοήσει. Ο κόσμος βλέπει την επιστήμη γενικά σαν ένα είδος μαύρης μαγείας που επιτελείται από ανθρώπους ντυμένους με άσπρες εργαστηριακές ποδιές. Πιστεύω πως η δυσπιστία προς την επιστήμη πηγάζει επίσης από την υπερέμφαση του τελικού επιστημονικού προϊόντος, όταν διδάσκουμε τα επιστημονικά αποτελέσματα απομονώνοντάς τα από την πολύπλευρη δομή της επιστημονικής αντίληψης.
Για να αντιμετωπισθεί αυτή η παρεξήγηση απαιτείται βελτιωμένη εκπαίδευση κυρίως στο εισαγωγικό επίπεδο. Η επιστήμη δεν είναι αποκλειστικά ιδιοκτησία των επιστημόνων, είναι μια κοινή ανθρώπινη εμπειρία, μια κληρονομιά που αφορά κάθε σκεπτόμενο άτομο του πλανήτη. Η επιστήμη είναι κάτι περισσότερο από εντατική δουλειά και δημοσιευμένες ανακοινώσεις. Είναι κατεξοχήν ένας κόσμος ιδεών. Μάθετε να χαίρεστε τον κόσμο αυτό των ιδεών, διότι περιέχει πολλή ομορφιά και χάρη, φιλοσοφική ενόραση και κοινωνική προσφορά.