Για την Ελλάδα που ματώνει

Ο τίτλος του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας «Για την Ελλάδα που ματώνει», φωτογραφίζει εύγλωττα το περιεχόμενό του. Μέσα από τα πολυάριθμα και επίκαιρα άρθρα του, αναλύεται το δράμα του νεοελληνικού κράτους που, επί 201 συναπτά χρόνια, δεν του επιτράπηκε να αποκτήσει εθνική ανεξαρτησία. Το μαύρο σύννεφο μιας ακραίας υποτέλειας, που επιβαρύνθηκε ακόμη περισσότερο με τα εγκληματικού περιεχομένου μνημόνια, υποχρεώνει την πατρίδα μας, εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, να περνά τα διεθνή συμφέρον τα πάνω από τα εθνικά, ακόμη και όταν αυτή η προτίμηση καταστρέφει το σύνολο των θετικών προοπτικών της.
Το ιδιότυπο αυτό αποικιοκρατικό καθεστώς, κατακυριεύει όλες τις εκφάνσεις του ελληνικού κράτους, απομυζώντας κάθε ικμάδα και κάθε αναπτυξιακή του δυνατότητα. Η απεικόνιση του μακροχρόνιου αυτού ελληνικού δράματος επιχειρείται μέσα από την ανάλυση επιλεγμένων συμβάντων, αποφάσεων ή παραλείψεων σε επίπεδο εθνικό, πολιτικό, οικονομικό, νομισματικό, δημογραφικό/μεταναστευτικό, εξωτερικής πολιτικής, αλλά και παραίτησης από δικαιωματικές διεκδικήσεις, όπως αυτή περιέχεται στα έξι κεφάλαια του νέου μου βιβλίου. Καθώς η συνέχιση της ίδιας καταστροφικής πορείας στα χρόνια που έρχονται, οδηγεί την Ελλάδα, με απόλυτη δυστυχώς βεβαιότητα, σε πλήρη εξαφάνισή της από προσώπου Γης, θέλω να ελπίζω ότι το περιεχόμενο του ανά χείρας έργου θα συμβάλλει, αρχικά στην ευρύτερη συνειδητοποίηση αυτού του θανάσιμου κινδύνου, και στη συνέχεια στην έγκαιρη αποτροπή του