Νέο μουσείο Ακρόπολης, στοιχεία και κατασκευές

ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ της ατομικής και συλλογικής ζωής, τόπος της κατανόησης και της έκφρασης της ατομικής παρουσίας και της συμβίωσης στις διαφορετικές συνθήκες των διαδρομών της ανθρώπινης κοινότητας, αποκτά συνεχώς και περισσότερη σημασία στις συνθήκες που με επιμονή και ένταση αναπτύσσονται και μεταβάλλουν κρίσιμα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης κοινότητας. Το Μουσείο, ως διατύπωση του τότε ως το σήμερα και το μετά, το μέλλον, μέσα από τις συνθήκες της ανθρώπινης παρουσίας επιχειρεί να απομακρύνει παραπλανητικές προτεραιότητες και κατεστημένα στερεότυπα που καταδυναστεύουν τις δημιουργικές αντιφάσεις και τις διεξόδους της πραγματικότητας και να αναπτύξει κριτήρια και στάσεις ζωής. Με ποιους όρους να συζητηθεί λοιπόν το Μουσείο της Ακρόπολης; Η τεχνική περιγραφή των απαιτήσεων, ακόμη και οι επεξεργασμένες απαιτήσεις όχι μόνο δεν αρκούν αλλά εύκολα αποπροσανατολίζουν. Ο κόσμος και ο τόπος της Ακρόπολης, το Μουσείο της Ακρόπολης, αναζητά τη διατύπωση της δημιουργικής και πολλαπλής οντότητας που αντιπροσωπεύει. Δεν είναι απλά ένα μεγάλο αρχαιολογικό μουσείο, είναι τα μέλη και η συνείδηση του τόπου της ιστορίας, η ίδια η συγκρότηση της ιστορίας, η πολλαπλή υλική αναφορά της, η κατανόηση και η έκφρασή της, τα θεμελιώδη ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Οι διατυπώσεις αυτές δεν είναι αφηρημένες ούτε υπερβολικές, επιχειρούν να αναγνωρίσουν το Μουσείο, είναι η ακριβής περιγραφή του έργου τόπου του Μουσείου. Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι μια παρουσία της ζωντανής ροής του κόσμου και του τόπου, της πολλαπλότητας της καταγωγής και του μέλλοντος, της ατομικής και συλλογικής επιθυμίας, του ήλιου, της βροχής, των καταιγίδων, των βράχων, του υλικού της πέτρας που ορθώνει τα φράγματα και τις στίξεις του χώρου, συστήνει αισθήσεις και προσωπεία, υπακούοντας στις χειρονομίες και την αφή μέσα από την επεξεργασία του υλικού και του μύθου στις διαδρομές των χρόνων, αλλά και της στιγμής της ίδιας μέρας, της αποθέωσης της λατρείας, των καταστροφών, τ