Η ανθρώπινη μηχανή

...] Τα κείμενα του ανά χείρας τόμου αποτελούν την κατάληξη της πρώτης περιόδου ακριβώς λόγω της έκδοσής του μιας σχέσης τόσο φιλικής όσο και δημιουργικής. Είναι κείμενα που άρχισαν να γράφονται το 2012 χρονιά της γνωριμίας μου με τον Τριάρ και φτάνουν στο 2023. Τα περισσότερα από αυτά αναφέρονται στο θέατρό του, με το οποίο έχω ασχοληθεί πιο συστηματικά και στο πλαίσιο του οποίου έχω συνεργαστεί στενότερα με τον Θανάση Τριαρίδη, και κάποια από αυτά σε πεζογραφήματα και την ποίησή του. Πρόκειται για δοκίμια που στόχο έχουν να προσεγγίσουν, με έναν τρόπο όχι ξένο για το ευρύ αλλά σαφώς ενημερωμένο κοινό, μα διεισδυτικό, τα έργα του ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητό το Σχέδιό του για μια δική του λογοτεχνία. [...]
[...] Πρόκειται για την αγωνία του να αρνηθεί, να συστρέψει, να αναστρέψει ό,τι τον έχει ανδρώσει ως συγγραφέα κάθε στοιχείο της λογοτεχνικής και ευρύτερης πολιτισμικής παράδοσης δηλαδή της δυτικής γραμματείας και όχι μόνο που συνιστά τη βασική του προσλαμβάνουσα είναι απορριπτέο ως έχει. Και καθώς ξέρει πως δεν μπορεί να την αποτινάξει από πάνω του, αποφασίζει να την ιδιοποιηθεί πλήρως. Αφομοιώνοντας τα πάντα και ξαναπαρουσιάζοντάς τα ριζικά αλλιώς είτε μέσω της αντιστροφής είτε μέσω της αλλαγής, προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι ριζικά νέο, δείχνοντας πώς δεν αγνοεί το ριζικά παραδοσιακό.