Πάσα ανάσα

Μη μιλάς, σταμάτα λίγο, έχεις ακούσει πώς αναπνέει η θάλασσα; έχεις πέσει μέσα σε γκρεμό ανθρώπου; το κόκκινο έχεις καταφέρει να το μυρίσεις; σε έχει ερεθίσει θρήνος;

Αναλφάβητος μπροστά στα φυλλώματα της λεύκας και νήπιος μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, ο Γιώργος Δομιανός εκθέτει σε πέντε πράξεις και σε αντικριστούς παραληρηματικούς ή και όχι μονολόγους αυτόν και αυτήν, μοναδικούς επιζώντες ενός ερωτικού μακελέματος. Σαν το σκυλί με τα τρία πόδια που αλυχτά στην απόλυτη μοναξιά της νύχτας μας/της δικιάς μας νύχτας και της κάθε νύχτας που έχει σημαδέψει με πυρωμένο σίδερο ο πόνος της απώλειας κι η άφατη απελπισία, ο ποιητής αποφασίζει να δείξει εμπιστοσύνη μόνο σε αυτούς που οι παιδικοί τους έρωτες τούς γέρασαν ενώ αποστρέφει το πρόσωπό του από όσους κάνουν την πίκρα τους κατοικίδιο ζώο με πιατάκι φαγητού.
Σε μία άγονη κι αφιλόξενη για τέτοιες πολυτέλειες και λυρισμούς πραγματικότητα, ο Γιώργος Δομιανός μάς ξαφνιάζει με την κατάβαση του στις σκοτεινές επικράτειες του πόθου και μας υπενθυμίζει πώς ήταν κάποτε ή πώς εξακολουθεί να είναι η ιερατική λατρεία του αγαπημένου προσώπου που φτάνει έως και την εκμηδένιση του ερωτικού αντικειμένου, σε ό, τι εν τέλει βρίσκεται στη ρίζα κάθε γνήσιας ερωτικής έξαρσης.
Η ΠΑΣΑ ΑΝΑΣΑ, η δεύτερη ποιητική σύνθεση του Γιώργου Δομιανού επανεκδίδεται αναθεωρημένη από την Κάπα Εκδοτική.