Ανοιχτός γάμος

Πως είναι δυνατόν δύο άνθρωποι, δύο ξεχωριστές προσωπικότητες, να ενωθούν και να αποκτήσουν ξαφνικά με το γάμο τους μία ταυτότητα την ταυτότητα του ζευγαριού;
Πως είναι δυνατόν, απο τη στιγμή που θα ενωθούν, να έχουν τα ίδια γούστα, τις ίδιες επιθυμίες, τις ίδιες αντιλήψεις, τους ίδιους φίλους;
Πως είναι δυνατόν ν' απαρνηθούν τον διαμορφωμένο πια εαυτό τους και να συγκροτήσουν ένα κοινό μέτωπο, μια κοινή συμπεριφορά τη συμπεριφορά του ζευγαριού;
Αυτή η συμπεριφορά δεν εκφράζει κανέναν.
Επιβάλλεται όμως από τις κοινωνικές αντιλήψεις του Κλειστού Γάμου. Και αναπόφευκτα οδηγεί στο μαρασμό της αγάπης και των δύο συντρόφων, γιατί, όπως λέει ο Καθηγητής της Ψυχολογίας Χένρι Γκούζ Με την αποδοχή αυτού του συμβολαίου, τα άτομα συμφωνούν σε μια συμπεριφορά που είναι πέρα από την προσωπική τους φύση και, ίσως, πέρα από την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα άτομα καλλιεργούν το έδαφος για νευρωτική αλληλεπίδραση και επιτρέπουν την ανάπτυξη αυξημένης διαπροσωπικής εκμετάλλευσης.
Ο Ανοιχτός Γάμος καλεί τους δύο συντρόφους να χτίσουν την αγάπη τους πάνω στον σεβασμό, στην ιδιαιτερότητα και στην μοναδικότητα του καθενός τους. Μόνο μέσα απ' αυτό το σεβασμό μπορεί να αναπτύσσεται κάθε μέρα η αγάπη τους.
Στον Ανοιχτό Γάμο μαθαίνουμε ότι η αγάπη δεν επιβάλλεται, αλλά προσφέρεται.
Και, οπωσδήποτε, μόνο αυτή η αγάπη αξίζει.