Η της τρίτης Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική Συνέλευση 1843 .

Η ιστορία της πολιτικής ζωής και των συνταγματικών θεσμών στην Ελλάδα του 19ου αιώνα εξακολουθεί ιδίως τα τελευταία χρόνια να προσελκύει το ενδιαφέρον των ερευνητών, μια επί πλέον ένδειξη ότι εκτός από την ιδιαίτερη γοητεία που φαίνεται να διαθέτει η αναδρομή στο απώτατο ιστορικό μας παρελθόν, ο ελληνικός 19ος αιώνας έχει ακόμα πολλά και σημαντικά να μας πει, αρκεί να αποκρυπτογραφήσουμε με επίγνωση και ευαισθησία τους κώδικες και τα μηνύματά του.
Η της τρίτης Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική Συνέλευσις Νοέμβριος 1843 Μάρτιος 1844 παρά την προφανή σημασία της [ Το πρώτο εκλεγμένο σώμα αντιπροσώπων στο νεοελληνικό κράτος, μετά από 10 χρόνια απόλυτης μοναρχίας, που θέτει, επιδιώκοντας να ανασυνδεθεί με την φιλελεύθερη συνταγματική παράδοση της Εθνικής Επανάστασης, τις θεσμικές βάσεις της πολιτειακής οργάνωσης στην ελληνική κοινωνία]. Και παρά το πληθωρικό και ποικίλο υλικό που βρίσκει γι' αυτήν στις πηγές ο μελετητής που αναζητά το ιστορικό υπόβαθρο σύγχρονων θεσμών, ιδεών και καταστάσεων δεν είχε αποτελέσει μέχρι σήμερα αντικείμενο αυτοτελούς και διεξοδικής επιστημονικής επεξεργασίας. Υπάρχουν βέβαια σημαντικές πληροφορίες και αξιολογήσεις για την σύνθεση, το έργο και τον θεσμικό πολιτικό της λόγο αλλά δεν είναι ούτε πλήρεις ούτε συστηματικά διαρθρωμένες έτσι ώστε να αναδεικνύουν όχι μόνο τις κυριότερες όψεις του ιστορικού της χαρακτήρα αλλά και πολλές ενδιαφέρουσες αποχρώσεις του ιστορικού της πορτρέτου.
Κατά κάποιο τρόπο το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής των μελετητών το απορρόφησε ευεξήγητα ως ένα σημείο η ιστορική αφετηρία της Συνέλευσης δηλ. η εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 ενώ το βλέμμα της Συνταγματικής μας Ιστορίας στέκεται περισσότερο στην κατάληξή της δηλ. στο Σύνταγμα του 1844.
Η Α' Εθνική Συνέλευση όμως έχει να επιδείξει ορισμένα ιδιαίτερα και άκρως ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την ιστορική της ταυτότητα όπως αυτή διαμορφώθηκε, κατά την εκτίμησή μας, σε τρεις κυρίως φάσεις, από ποικίλα, γεγονότα, φαινόμενα και διαδικασίες κ