Τα λιώνει ο ήλιος

Γυναίκες, απλές, καθημερινές. Μικρά κορίτσια, έφηβες, μεσήλικες, ηλικιωμένες, πλούσιες ή φτωχές, ζωντανές ή νεκρές. Από το Μεξικό, τη Βόρεια Ιρλανδία, την Αθήνα και την ελληνική επαρχία, έως μία Συρία παραδομένη στον πόλεμο. Έζησαν στο πρόσφατο παρελθόν, ζουν στο παρόν, θα ζήσουν, ίσως, στο μέλλον. Εκτεθειμένες σε παντός είδους βία, οικογενειακή, κοινωνική, πολιτική, άμεση ή έμμεση, καθεμιά αντιστέκεται με διαφορετικό τρόπο, άλλοτε τραγικό, άλλοτε κωμικό, ή, απλώς, δεν αντιδρά κι αφήνεται. Η νεαρή περίεργη, απολυμένη γραμματέας, που τρώει πίτσες και ορκίζεται στον θεό των μοναχικών ανθρώπων, η στρουμπουλή κυρία Ερμιόνη που λαχταράει τη ζωή που ποτέ δεν έζησε, μία Άννα που κυνηγάει χίμαιρες, η Μερσέδες που πλένει τα παιδικά βρακάκια της πλούσιας οικογένειας κι ονειρεύεται ευτυχισμένες ημέρες, η έφηβη που εξοργισμένη αποφασίζει να εκδικηθεί για τον βιασμό της κολλητής της. Κορίτσια που ενηλικιώνονται απότομα, γυναίκες που στροβιλίζονται στη δίνη του κόσμου. Δεκαπέντε ιστορίες για όσα δεν βγαίνουν στο φως. Για τις επιθυμίες, τα όνειρα, τις αυταπάτες, τη μοναξιά, τις αναμνήσεις, για όλα αυτά που λιώνει ο ήλιος Από την έκδοση